Bahçenizin bir köşesini doğal bir tablo gibi sahiplenir adeta. Günleriniz kasımpatı renk ve canlılığı ile dolu dolu geçsin..

Kış günlerinin en sevdiğim çiçeği kasımpatıdır.

Mutlaka her çiçek sevende bu görüşüme katılır kanaatindeyim.

Tabiatın en acımasız şartlarına,soğuğuna,karına,yağmuruna dayanır..

Beyazıyla,sarısıyla,moruyla,kırmızısıyla,pembesiyle renk cümbüşü sunar baktıkça bakar insan.. doya doya seyrettiğim an ruhum tazelenir.

Şöyle bahçenize inip onların değişik renklerde açmış haline etrafındaki kar öbeklerine aldırmadan adeta gülümsemelerine özden baktınızmı?

En sıkıntılı anınızda bile onların yanında olup kokladınızmı?

Hele kar yağdığı günlerde ortalığın soğuğuna ayazına aldırmadan birbirinden farklı ve canlı renkleri ile ay ışığının iz düşümünü karşılar akşamları..

Yapraklarındaki renk ve narinlik dayanıklılık bizlere yaşam gücünün ne olduğunu anlatır..

Anadolu'da her evin önünde küçükte olsa bir bahçe vardır.Kasımpatı çiçekleri bu bahçenin değişmez tabi güzelliğidir.

Her sene kendiliğinden açarda açar,sanki bakımı bile kendisi yapar ne su ister ne budama sonbahar ve kış aylarının gece ayazı ve kar soğuğu onları asla yıldırmaz..

Bir hasta ziyaretinde,bir dost ziyaretinde sanırım bir buketiyle gönülleri almayada birebir..

Bahçenizin bir köşesini doğal bir tablo gibi sahiplenir adeta.

Günleriniz kasımpatı renk ve canlılığı ile dolu dolu geçsin..

Sizleri " Kasımpatı akşamları  " isimli şiirimle başbaşa bırakıyorum

Sağlıkla,esen kalınız.

***

KASIMPATI AKŞAMLARI
Üşüyecek ellerimiz,
Ve üşüyecek yüreğimiz,
Onlar beyaz,mor renkleriyle,
Anlatacak aşkı çile çile...
Bir yanda düşen kar taneleri,
Ruhumda ki ayaz kış bestelerinin ağırlığı,
Hani nerede!
Yönümüzü bulduğumuz Çoban yıldızı,
İşte böylesine soğuk ve beyaz gecelerin,
Buz saçaklarının altında,
Beklemek ne zor sıcacık yüreği,
Ümitlerin direndiği bir akşam bu,
Elimde Kasımpatı demeti,
Bekliyorum sessizce hep o özleneni,
H.ÜLKÜ KORKMAZ